Józef Płonka (1891-1973) ur. w Zbytkowie. Absolwent Polskiego Seminarium Nauczycielskiego w Bobrku k. Cieszyna (1910).
Nauczyciel w Marklowicach Górnych i Michałkowicach k. Ostrawy. Działacz Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego i naczelnik gniazda Towarzystwa Gimnastycznego “Sokół” w Michałkowicach.
W sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionu Śląskiego w Cieszynie. Następnie służył w 2. kompanii 3. pułku piechoty Legionów Polskich. W 1915 r. skierowany do legionowej szkoły podchorążych, po jej ukończeniu otrzymał przydział do 4. pułku piechoty Legionów. Po kryzysie przysięgowym ponownie w 3. pułku. W 1918 r. uczestniczył w przejściu przez linię frontu II Brygady pod Rarańczą i w bitwie pod Kaniowem. Następnie działał w P.O.W. Uczestniczył w rozbrajaniu oddziałów niemieckich w Warszawie w listopadzie 1918 r. Uczestnik wojny polsko-ukraińskiej. Zaangażowany w pracach plebiscytowych na Śląsku Cieszyńskim, a także organizator i dowódca 1. batalionu piechoty Ziemi Cieszyńskiej. Krótko oficer 4. pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie. Zdemobilizowany w 1922 r. w stopniu majora.
W okresie międzywojennym prowadził gospodarstwo rolne w Zbytkowie. Członek licznych organizacji kombatanckich. Zaangażowany w działalność polityczną – od 1935 r. poseł do Sejmu w Warszawie i Sejmu Śląskiego w Katowicach.
W 1939 r. zmobilizowany do 3. pułku strzelców podhalańskich w Bielsku. Przez Rumunię przedostał się do Francji, a następnie Wielkiej Brytanii, gdzie służył w Polskich Siłach Zbrojnych.
Po powrocie do Polski w 1946 r. pełnił funkcję prezesa Kółka Rolniczego w Zbytkowie i przewodniczącego Rady Nadzorczej Mleczarni w Pawłowicach. Zmarł w Zbytkowie, pochowany w Strumieniu.
Odznaczony m.in. Krzyżem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.